اثربخشی آموزش کنترل خشم بر بهبود مهارتهای ارتباطی دختران بزهکار

هدف : هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش کنترل خشم بر بهبود مهارت های ارتباطی دختران بزهکار بود. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و بر اساس طرح پیش آزمون، پس آزمون یک گروهی می باشد. در پژوهش حاضر، جامعه آماری شامل کلیه دختران بزهکار کانون اصلاح و تربیت بود و نمونه آماری متشکل از 18 نفر از دختران بزهکار بود که به دلیل کم بودن افراد جامعه به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، ابتدا پیش آزمون با انجام پرسشنامه های مهارت های ارتباطی کوئین دام، برای سنجش میزان مهارت های ارتباطی و کنترل خشم اسپیلبرگر، برای سنجش خشم آزمودنی ها در پس آزمون استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تی وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های کنترل خشم بر بهبود مهارت های ارتباطی آزمودنی ها تأثیر دارد (t= -6/14, p=0/001 ). هم چنین آموزش مهارت های کنترل خشم بر بهبود کنترل خشم آزمودنی ها تأثیر دارد(t= 7/85, p= 0/001). بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده آموزش کنترل خشم بر بهبود مهارت های ارتباطی و کنترل خشم دختران بزهکار تأثیر دارد. در نتیجه با اجرای برنامه آموزش کنترل خشم در کانون های اصلاح و تربیت می توان مهارت ارتباطی بزهکاران را افزایش داد و باعث بهبود روابط آنان با مسئولین و بزهکاران دیگر شد.